سفارش تبلیغات

RSS خوان پست ها

با سلام خدمت شما بازديدكننده گرامي ، خوش آمدید به سایت من . لطفا براي هرچه بهتر شدن مطالب اين وب سایت ، ما را از نظرات و پيشنهادات خود آگاه سازيد و به ما را در بهتر شدن كيفيت مطالب ياري کنید.

لینک دلخواه

گردشگری استان چهارمحال و بختیاری

جاذبه هاي گردشگري شهرستان فارسان

تاریخ :

نویسنده : مهدی دشتکی

نظرات

شهرستان فارسان یکی از شهرستانهای استان چهارمحال و بختیاری است. مرکز این شهرستان، شهر فارسان است. جونقان و باباحیدر گوجان ،چليچه ،پردنجان شهرهای دیگر آن هستند.

جاذبه های شهرستان فارسان

مجموعه طاق های سنگی جونقان

که به خان اوی به معنی کاروان سرای آبی معروف است .در فاصله ی 8 کیلومتری جنوب جونقان و در ابتدای دره ی تنگه ی درکش ورکش (مسیر شهرکرد – اردل) با شیوه ای خارق العاده به صورت خشکه چین و با استفاده از روش نخ کشی به شکل گهواره ای باز با نمای هلالی ساخته شده و از اهمیت خاص برخوردار است.این بناها مزبوط به دورهی ساسانی می باشند.

آبشار پيرغار فارسان

در استان چهارمحال و بختیاری قرار دارد. ابشار پيرغار كه در كانون گردشگري پيرغار روستاي دهچشمه شهرستان فارسان قرار دارد يكي از زيبا ترين مكانهاي طبيعي استان است اين ابشار زيبا كه از فرازكوه پيرغار سرازيرمي شود سكوت طبيعت را درهم مي شكند وزيبايي خاصي به منطقه مي بخشد يخ زدگي اين ابشار قنديل هاي زيبايي را ساخته كه چشم هر بيننده را به سوي خود جلب مي كند.

این آبشار نام خود را از غاری آهکی و ناشناخته می گیرد که اهمیت تاریخی بسیار دارد این آبشار در روستایی به نام ده چشمه قرار دارد که آبی که از همین آبشار به زمین می ریزد از کنار این روستا گذشته و کشتزار های زیادی را سیراب میکند. از مسیر های ایجاد شده در کوه میتوان با یک کوه پیمایی متوسط خود را به بالا ترین نقطه آبشار و در ادامه مسیر با دنبال کردن آب به سرچشمه آن رسید. آبشار در جنوب غربی و 40 کیلومتری شهرکرد مرکز استان چهارمحال و بختیاری و در نزدیکی شهر فارسان در روستایی به نام ده چشمه واقع شده است. بهترین مسیر برای گردشگران رساندن خود به شهرکرد و ادامه مسیر به سمت شهر فارسان است. البته مردم این محل را بیشتر به خود پیرغار یا ده چشمه می شناسند و روی تابلو ها هم محلگردشگری پیرغار یا ده چشمه نوشته شده است..در ضمن جاده رسیدن به آبشار کاملا مطلوب و آسفالت بوده و از پارکینگ مناسبی برخوردار است.و زمینه اطراق کردن نیز فراهم میباشد.

آبشار پیرغار

تنگ درکش و ورکش

در استان چهارمحال و بختیاری واقع است. این مکان یکی از مهم ترین گذر گاههای خوزستان به اصفهان که در دوره های مختلف به اسامی همچون راه ایلامی به گابیان ،راه دزپارت،راه اتابکان،راه سلطانی صفوی و راه بختیاری شهرت داشته است. بختیاری ها با استفاده از خاصیت جغرافیایی بی نظیر این تنگه جلوی قشون انگلیس را بستند و آن ها را متوقف کردند . این تنگه زیبا در ده کیلومتری جونقان به سمت اردل واقع شده و به علت شیب زیاد و صخره ای بودن از بالای جاده دید ندارد .

خان اوی يکي از زيباترين بناهاي تاريخي ماندگار از عهد ايلخاني در چهارمحال و بختياري است و در مدخل این دره زیبا واقع شده است . مجموعه طاقهاي سنگي جونقان که به خان اوی (خانه خان) شهرت دارند به معني کاروانسراي آبي است که تا گذشته ای نه چندان دور از آن استفاده می شد. ساختار خان اوي با شيوه اي خارق العاده به صورت خشکه چين و با استفاده از روش نخ کشي گلي به شکل گهواره اي باز با نماي هلالي ساخته شده است. اين طاقهاي قوسي تا عمق 7 متر ، ارتفاع دو و نيم متر و عرض سه متر ساخته شده که طي قرون متمادي در برابر زلزله هاي فراوان و ساير عوامل طبيعي تخريبگر مقاومت کرده است . اين اثر در مدخل راه باستاني تنگ درکش ورکش به عنوان کاروانسرا – پاسگاه – راهدارخانه جاده اي مورد استفاده قرار مي گرفته است وقدمت آن به زمان ساساني تا ايلخاني بر مي گردد.

اين منطقه دیدنی بدليل داشتن گذرگاه ها و دره های عمیق کوهستانی، عبور و گذر از آن را برای عشایر دشوار می کرده است. به دليل شیب های تند به سمت بالا و پایین در این مسیر، افراد مجبور مي شدند زين يا همان جل چهار پایان بارکش را گاهی به جلو (درکش) و گاهی به عقب (ورکش) اند يا بکشند و دلیل نامگذاری به تنگ درکش و ورکش هم همین امر بوده است. برای دستریب به این تنگه می توان از جاده ارتباطی جونقان به اردل در استان چهار محال و بختیاری استفاده کرد.

تنگ درکش و ورکش

شهر باباحیدر

باباحیدر یکی از شهرهای شهرستان فارسان، استان چهارمحال و بختیاری ایران است. این شهر در ۴۵ کیلومتری شهرکرد قرار دارد. بر اساس آمار سال ۱۳۸۵ جمعیت باباحیدر برابر با ۱۰٬۹۲۲ نفر بوده است

وجه تسمیه این شهر به خاطر وجود حیدر ابن مالک در این شهر است.

غار سراب بابا حیدر

"غار سراب باباحيدر در ۲۱ کیلومتری شمال غربی شهر فارسان و ۶ کیلومتری شهر باباحیدر در دره‌ای و در مجاورت روستای امیدآباد قرار دارد. از جاده آسفالت تا خود غار حدود ۳۰دقیقه راه است که ۲۰ دقیقه آن جاده خاکی و بقیه راه در حال حاضر جز پیاده‌روی امکان رفتن با هیچ وسیله دیگری وجود ندارد. برای وارد شدن به غار باید از باریکراهی به موازات دره‌ای که آبی در بستر آن جاری است به طرف سرچشمه بالا آمد. سرچشمه‌ای که از آن این آب سرد خارج می‌شود در حقیقت دهانه دیگر غار سراب است. (نام غار بر گرفته از همین سرچشمه است.

سراب به معنی واژه سراب معمول نیست، بلکه به معنی سرآب یا بالای آب است که در گویش محلی این منطقه بسیار متداول است). پس از رسیدن به سرچشمه، باریکه راهی در طرف چپ چشمه دیده می‌شود که ما را به دهانه دیگر غار هدایت می‌کند. دهانه غار در میان صخره‌های زمخت و بوته‌های گون وحشی قرار دارد. برای ورود به غار حد اقل چیزی که لازم است روشنایی است. بدون چراغ رفتن به درون غار اصلاً ممکن و عاقلانه نیست. ورودی این غار زیبا و شگفت انگیز نسبتاً کوچک است، پس از یکی دو قدم که خمیده می‌رویم، غار به یک دالان تالارمانندی منتهی می‌شود در اینجا ارتفاع کف غار تا سقف گاه تا ۱۵ متر می‌رسد. کف غار به دلیل کنده کاری و حفاری‌های متعدد حالت طبیعی خود را از دست داده است، این دالان زیباترین قسمت غار است که به قندیلهای زیبایی آراسته شده است. پس از دالان، غار به دو راهرو اصلی تقسیم می‌گردد که هر کدام از این راهروها خود به شاخه‌ها و حفره‌های دیگری منتهی می‌گردند. فعلاً بیش از ۶۰۰ متر از این دو دهانه قابل دسترسی نیست. از یکی ازدهانه‌های غار، آب سردِ خروشانی بیرون می‌آید که در بستر غار به صورت چشمه آب سردی جاری است. این آب وارد همان دره‌ای می‌شود که قبلاً از آن یاد کردیم". هم اکنون در سال ۱۳۸۸ در مقابل همین رودخانه مشغول به ساختن سدی خاکی حدودا به ارتفاع ۸۰-۱۰۰ متر شده‌اند که چشم اندازی واقعا شگفت انگیز در این شهر بوجود می‌آورد.

دریاچه لاغرک

برای دیدار از دریاچه ای مرتفع و کوهستانی و همچنین صعود به قلۀ کوه مشهور سالدران، راهی طولانی ولی بسیار زیبا در میان مراتع و دشتهای حاصلخیز را از شهرکرد تا سورشجان و از آنجا تا به فارسان پشت سر دارید. زمانی که در زیر آسمان نیمه ابری، با هوایی بسیار خنک و گاه سرد رو به سوی خط الرأس بزرگ سالدران در حرکت هستید، یک آن فکر دیدار عشایر منطقۀ شما را به خود وا نمی گذارد.

در جاده ای آسفالته به سوی شمال، از فارسان می گذرید و درصبح دل انگیز اردیبهشت ماه به آبادی زیبای فیل آباد و سپس باباحیدر که محل اسکان عشایر بهداروند است می رسید . از اینجا به نصیرآباد بیرگان و سپس با طی چندین کیلومتر به قلعۀ حیدرآباد می رسید که دورنمای خط الرأس برفدار سالداران بخوبی در سمت غرب دیده می شود. با ادامۀ جادۀ آسفالته به سوی شمال، به دو راهی موسوم به قلعۀ گردو رسیده، از این نقطه در جاده ای شوسه قرار می گیرید. پس از دقایقی به سمت جنوب به آبادی موسوم به موسیری می رسید . این آبادی کوچک در دامان دشت وسیع و سرسبزی قرار دارد. بوی خاک باران خورده و بوی بهار با تمامی قدرت و شکوهش به مشام می رسد. در انتهای این دشت و در سمت کوه سالدران با تکه برفهای کوچک و بزرگ دیده می شود که زیبایی دو چندانی به منطقه بخشیده است.

اندکی از آبادی خارج شده در کنار مرتع زیبایی چادر بزنید و شب سرد را در این مکان به صبح برسانید. با راهنمایی عشایر منطقه موسیری صبح زود از خواب برخاسته، پس از جمع و جور کردن وسایل با مقدار کمی راهپیمایی به سمت غرب به راه مالرو پاکوب مشخصی می رسید. این راه با عبور از میانه دشت موسیری پس از یک و نیم ساعت به ابتدای شیب سینه کش مانندی می رسید که در سمت جنوب آن درۀ کوچکی قرار دارد. راه مالرو با پیچ و خمهای زیاد وارد دره کوچک می شوید از دامنۀ تپه مجاورش بتدریج ارتفاع می گیرید. قله کوه زرآب به ارتفاع 3625 متر در سمت راست شما دیده می شود. گام به گام به گردنۀ موسوم به کوه کلک نزدیک می شوید و پس از یک ساعت بر فراز آن قرار می گیرید. درست در زیر پای شما، بین دو کوه کلک و زرآب برفچال بزرگی قرار دارد و کمی پایین تر دریاچۀ بسیار زیبای لاغرک که از ذوب برف به وجود آمده در منتهای وسعت به رنگ آبی یکدست دیده می شود. فقط یک سراشیبی کوتاه شما را به ابتدای آن می رساند.

تکه های بزرگی از برف در دو طرف آب دریاچه هنوز موجود است و تا پایان اردیبهشت و خرداد ماه باقی خواهد ماند و به دریاچۀ زیبای لاغرک جلال خواهد ماند و به دریاچۀ زیبای لاغرک جلال خواهد بخشید. این دریاچه که به صورت مستطیل کشیده ای در چاله ای بزرگ قرار گرفته است و اطراف آن را سینه کشهایی با سراشیبی ملایم پوشانده، از سمت جنوب به قله سالدران می پیوندد. دو ساعت گردش پیرامون دریاچه و از روی یال جنوبی صعودی ساده به قله 3621 متری سالدران زمان شما را می گیرد و دوباره در کنار دریاچه قرار دارید. نزدیک غروب آفتاب بناچار از مسیر صعود شده بر گردنۀ کوه کلک و از راه مالرو عشایری به دشت موسیری محل اقامت و شب مانی باز می گردید.

دریاچه لاغرک

کتیبه های مشروطیت

این کتیبه از دو قسمت مجزا تشکیل شده ولی متن آنها بهم پیوسته است کتیبه بدستور سردار ظفر بختیاری در محل تفرجگاه پیر غار روستای ده چشمه شهرستان فارسان به فاصله 40 کیلومتری شهرکرد ساخته شده است متن آن مجملی از واقعه مشروطیت و نقش سرداران و سواران بختیاری در آن واقعه ملی است کتیبه اول این گونه شروع می شود:
حاجی خسرو خان سردار ظفر که در سنه 1324 آزادی خواهان ایرانی از مقام سلطنت تقاضای مشروطه نمودندمظفرالدین قاجار طاب اله ثراه حکم مشروطیت را دست خط و بعد از اندک زمانی به رحمت ایزدی پیوست.

کتیبه دوم اینگونه ادامه می یابد:
در طهران پس از جنگ زیاد داخل شهر شدند، محمد علی شاه در شمیران بودند همین قدر که تهران اشغال گردید به سفارت روس پناهنده شد.

دره سیر فارسان

رودخانه دايمی آب دره سير که از ريزابه های رود گرگگ تشکيل شده و حوزه آن خليج فارس و دريای عمان است، در مسير خود به سمت جنوب خاوری از شهرستان فارسان، عبور می کند. اين رود که 20 كيلومتر طول دارد از دامنه کوه چوبين در 38 کيلومتری باختر شهرکرد سرچشمه گرفته و ضمن عبوراز دره بيدكان روستاهای اميرآباد و ملک آباد را سيراب کرده و در 7 كيلومتری شمال خاوری فارسان به رودخانه گرگگ می ريزد. ارتفاع سرچشمه آب دره سير 2300 متر، ارتفاع ريزشگاه آن 1540 متر و شيب متوسط آن 8/3 درصد است.